Off road to nasza pasja !

Raptor to potoczna nazwa dromeozaurów – dinozaurów-jaszczurów, niezwykle szybkich i zabójczych drapieżników. Dzięki wizji zaprezentowanej w filmie „Park Jurajski” kojarzymy doskonale skórę tych stworzeń – mocna i twarda, opierająca się czynnikom zewnętrznym. Dzięki temu krótkiemu rysowi przyrodniczemu bez problemu wiemy skąd dopisek „RAPTOR” w opisie niezwykle mocnej i wytrzymałej powłoki uretanowej, którą możemy nałożyć na nasz samochód. Ona również doskonale chroni nasz lakier i… świetnie wygląda!Czym jest U-POL Raptor? To uretanowy środek 2K, bardzo trwały i twardy, zabezpieczający dowolny materiał przed rdzą, korozją, solą, wilgocią i wysokimi temperaturami. W łatwy i szybki sposób możemy go nałożyć przy pomocy pistoletu do baranka, wałka lub pędzla a także (po rozcieńczeniu) przy pomocy pistoletu HVLP. Gdzie nałożyć? Cóż, tu ogranicza nas wyłącznie nasza fantazja.Przede wszystkim środek ochronny RAPTOP zastosujemy w motoryzacji – jako środek ochrony karoserii w samochodach 4×4 czy też jako podkład do samochodów (szczególnie w przypadku głębokiej renowacji). Dzięki niemu w pełni zabezpieczymy całą karoserię, nadwozie, podłogę w autach typu SUV czy skrzyniach samochodów terenowych. Po zastosowaniu zapomnimy o takich rzeczach jak plamy, zadrapania, sól, wpływ warunków atmosferycznych. Co ważne w przypadku bagażników np. w pick-upach – środek również zabezpiecza przed poślizgiem. Jest wodoodporny, elastyczny i wygłuszający.

W tym roku uczestnicy „AŚ 4×4 Expedition” byli już w Gruzji oraz Rumunii.

W azjatyckim kraju poruszaliśmy się Nissanami Pathfinderami. Terenówki zmierzyły się z górskimi drogami wykutymi w skałach, przejechały zniszczony szlak Gruzińskiej Drogi Wojennej i wspięły się do położonej na wysokości 2700 m n.p.m. Shatilii. Uczestnicy mogli podziwiać niesamowite krajobrazy górskie i liczne zabytki (skalne miasto Wardzia czy muzeum Stalina w Gori).

Nieco inny charakter miała wycieczka do Rumunii. Było tu znacznie więcej jeżdżenia w trudniejszym terenie. Górskie szlaki, szczególnie po opadach deszczu, stają się trudne i zdradliwe. Na szczęście nie było mokro i – choć nie bez przygód – wszyscy pokonali trasę. Podobny do bieszczadzkiego krajobraz i spokojne okolice pozwalały odpocząć od cywilizacji.

Przed nami dość łatwy terenowo wyjazd na Ukrainę szlakami zamków podolskich. Można tam pojechać własnym lub wynajętym autem, my skorzystamy z Nissana Qashqaia 4×4. Na jesień zaplanowaliśmy wycieczkę do Tunezji, gdzie będzie można „posmakować” pustynii.

Miłośnicy jazdy po wertepach spotykają się tym razem nie w terenie, lecz na targach OffRoad Show Poland.

 Subaru Forester II

Forester drugiej generacji to idealne auto na zimę. Nie rdzewieje już tak mocno jak poprzednik (ale do ideału nadal daleko!), a ma prawie wszystkie jego zalety. Przede wszystkim bardzo wydajny napęd 4×4 – centralny mechanizm różnicowy, blokowany „wiskozą” (ze skrzyniami manualnymi) oraz reduktor (silniki wolnossące). W wersjach z „automatem” za przeniesienie momentu na tył odpowiada co prawda prostsze sprzęgło wielopłytkowe, ale efektywność tego rozwiązania jest dość dobra. Poza tym Forester II to wyjątkowo trwałe auto z niewielką liczbą awarii. Nieco większą ostrożnością musicie wykazać się w przypadku turbodoładowanych odmian, bo mogą zdarzyć się w nich przypadki uszkodzenia drogich sprzęgieł wiskotycznych, a także na egzemplarze z USA, które cierpią na wypalone uszczelki pod głowicami (ale to najlepsza wersja silnika do zasilania LPG). Relatywnie drogo wychodzi też wymiana paska rozrządu w bokserze. Kwota 20 tys. zł pozwala na dość swobodny wybór wśród niezłych aut.

Suzuki Jimny III

Toporne, ciasne i kiepsko się je prowadzi – w codziennej eksploatacji Suzuki Jimny III to raczej marny pomysł, ale jeśli potrzebujecie dzielnego auta terenowego dla dwóch osób, to dobra i dość tania propozycja. Kwota 20 tys. zł daje możliwość zakupu 11-, 12-letniego egzemplarza. Polecamy benzyniaki, które są słabe, ale trwałe, bo diesel 1.5 dCi (Renault) miewa problemy. Oczywiście, ten model najlepiej sprawuje się w terenie, bo nie tylko jest lekki, ma też ramową konstrukcję, sztywne mosty oraz napęd dołączany na sztywno (a więc tylko w teren; na „twardym” pozostaje wam napęd na tył). O wiele gorzej, jak już wspomnieliśmy, Jimny wypada na asfalcie, gdyż tam źle się je prowadzi i może być nawet dość niebezpieczne w skrajnych sytuacjach (słabe hamulce, toporne zawieszenie). Do tego wolnossące jednostki 1.3 nie zapewniają osiągów adekwatnych do współczesności. Typowym problemem tego malucha jest także korozja, ale poza nią to całkiem trwała propozycja.

Volvo XC70

Za około 20 tys. zł możecie kupić także coś premium. Volvo XC70, a więc uterenowione szwedzkie kombi, oferuje niezłe możliwości mimo dość prostego napędu typu Haldex. Warto zainteresować się tym modelem, gdy szukacie sporego wnętrza i bagażnika. Do tego w bezwypadkowych autach nie ma problemów ze rdzą. Pod maską są pięciocylindrowe szwedzkie silniki – wszystkie z turbodoładowaniem, całkiem udane, ale w przypadku benzyniaków nie można liczyć na niskie spalanie. Uważajcie na automatyczne przekładnie i elektronikę.

Wielkie idee są zwykle proste. Dawniej Fiat ściśle kierował się tą zasadą i dobrze na tym wychodził. W przeciwnym wypadku, jak mogłyby powstać tak genialne samochody, jak 500, 600 Multipla albo 850 Spider? Do tego gatunku należy także Panda 4×4 – kanciasta osobówka z najprostszym, ale efektywnym napędem na wszystkie koła. Terenówka dla ludu. Żeby wyrażać się ściśle: dla ludu zamieszkującego górzyste tereny.Na nizinach siermiężny pojazd Fiata trafił w próżnię. Tam gdzie samochody z napędem 4×4 służą bardziej do podkreślenia statusu niż zaspokajania potrzeby dotarcia do celu, „superkanciak” Fiata wydawał się jednak za mało okazały. Z tego powodu Range Rover Vogue i Fiat Panda, nawet w wydaniu Trekking, raczej niezbyt często spotykały się na śródmiejskich parkingach. Już same nazwy wersji wskazują, jakie jest przeznaczenie obu aut.

Toyota Hilux – najbardziej znany pickup na rynku
Toyota znana jest na całym świecie, m.in. dzięki temu modelowi. Hilux od zawsze był wykorzystywany w najtrudniejszych warunkach i radził sobie z nimi naprawdę dobrze. Bez względu na to czy miał poruszać się po bezdrożach czy w miejskich warunkach Hilux jest świetnym wyborem. Najnowszy model z dobrym wyposażeniem (poduszki powietrzne, stabilizacja toru jazdy, blokada dyferencjału, tempomat) kosztuje około 150.000zł. Auto prowadzi się naprawdę komfortowo, ma ogromną przestrzeń ładunkową, którą w razie potrzeby możemy zabudować. W terenie i na bezdrożach czuje się moc i poczucie bezpieczeństwa jakie daje to auto. Napęd na 4 koła nigdy nie zawodzi i pozwala pokonywać najtrudniejsze przeszkody.

Mitsubishi L200
Auto, które cieszy się coraz większym powodzeniem w naszym kraju. Konstrukcyjnie bardzo przypomina nową Toyotę Hilux i jest dla niej świetnym rywalem – tym bardziej, że jest nieco tańszym autem. Wybierając wersję z silnikiem 2.4 DID mamy do dyspozycji nawet 184 konie mechaniczne. To pozwala nam na bardzo dynamiczną autem w trasie oraz spokojny zapas mocy w terenie. Auto nie należy do najlżejszych jednak odpowiednio dobrany silnik sprawia, że w codziennej jeździe na pewno tego nie odczujemy. Bardzo dobrze wyposażona wersja tego auta m.in. w skórzaną tapicerkę, kamerę cofania, poduszki powietrzne i wiele innych udogodnień kosztuje obecnie około 140.000zł.

Ford Ranger
Kultowe auto, które jest marzeniem nie jednego kierowcy. Wiele osób utożsamia sobie właśnie modele pickup z tym samochodem. Na pewno sprawdzi się on w każdych warunkach. Cena jest jednak nieco wyższa zarówno od Toyoty jak i od Mitsubishi. Znaczenie tutaj będzie miała głównie wersja silnika jaką wybierzemy. Naszym zdaniem minimum to 160 koni mechanicznych. Auto waży ponad 2 tony i taka moc pozwala na poruszanie się nim w sensowny sposób bez odczuwania braku mocy.

Volkswagen Amarok
Najnowsza wersja pickupa ze stacji Volkswagena przykuwa wzrok i sprawia, że aż chce się przejechać takim autem. W aucie zastosowano potężny, 6 cylindrowy silnik o mocy 225 KM, 8 biegową automatyczną skrzynię biegów. Dzięki temu auto ma możliwość prowadzenia przyczepy o masie 3,5t. Przestrzeń ładunkowa daje możliwość przewożenia aż 1 tony ładunku. Wnętrze pojazdu nie odbiega od innych modeli Volkswagena i jeśli trafiają one w Twoje gusta to również to auto będzie właśnie dla Ciebie. Niestety to wszystko ma swoją cenę i Volkswagen wypada najdrożej w naszym zestawieniu. Jego ceny zaczynają się od 200.000zł i spokojnie mogą przebić 230.000zł jeśli wybierzemy wyposażenie z górnej półki.

Lift zawieszenia to stosunkowo prosty, ale dość kosztowny zabieg. Wymaga bowiem wymiany seryjnych elementów zawieszenia na inne i jeśli nie chcemy utopić pieniędzy w błocie najlepiej markowe części, które nierzadko ceną dorównują lub przebijają oryginalne odpowiedniki. Lift zawieszenia można podzielić na 3 etapy, które różnią się od siebie komplikacją, ceną i efektem.

Etap 1

Pierwszym, często stosowanym tylko „na razie” etapem jest włożenie pomiędzy sprawne jeszcze sprężyny a miejsce ich mocowania specjalnych podkładek dystansowych. Powoduje to sztuczne wydłużenie sprężyny a co za tym idzie poprawę terenowej geometrii w takim samym zakresie jak zastosowanie dłuższych sprężyn. To rozwiązanie ma dużą zaletę w postaci niewielkiego, często niezauważalnego wpływu na prowadzenie auta i oczywiście niewielki koszt oraz prostotę całej operacji. Są to podkładki poliuretanowe o dużej twardości i niewielkiej grubości – zwykle do 2 cali. Przy tak niewielkiej modyfikacji można już założyć większe o jeden rozmiar koła, a jednocześnie cofnięcie całego zabiegu jest dziecinnie proste.

Etap 2

Nieco poważniejszą modyfikacją jest zmiana amortyzatorów i elementów resorujących lub samych elementów resorujących na takie, które pozwolą nie tylko podnieść auto, ale także zrealizują większy skok oraz pozwolą na większe obciążenie. Zwykle zmianą tylko tych elementów uzyskuje się solidny lift 1–2 cale. Najpopularniejszym jest lift 2-calowy, który minimalnie wpływa na prowadzenia auta, a efekt w postaci właściwości terenowych jest odczuwalny. Pozwala też zastosować większe ogumienie.

Etap 3

Poważniejsze modyfikacje zawieszenia (czyt. większy lift) pociągają za sobą również poważniejsze zmiany w konstrukcji układu jezdnego i napędowego. Poza zakupem dłuższych sprężyn i amortyzatorów trzeba zaopatrzyć się w wahacze i drążki o innej długości oraz kształcie. Większy niż 2 cale lift powoduje również znaczne różnice w kątach pracy elementów układu napędowego (wały). Co za tym idzie, standardowe wały i krzyżaki mogą długo nie wytrzymać. Mogą również wymagać wymiany na dłuższe lub wydłużenia poprzez specjalne dystanse na przegubach. Wymagane jest nierzadko obniżenie mocowania reduktora, z którego wały napędowe wychodzą.

Wyciągarka terenowa to ogromnie przydatne urządzenie w offroadzie zarówno tym profesjonalnym, sportowym, jak i rekreacyjnym. Podczas jazdy po bezdrożach nigdy nie wiadomo, na jaką przeszkodę się trafi. Wciągające błoto czy stromy podjazd – w taki sytuacjach przyda się dodatkowa pomoc.

Po pierwsze: zastosowanie

Liczy się przede wszystkim to, do czego wyciągarka będzie nam potrzebna. Choć z tego akcesorium terenowego korzystają zarówno profesjonalni rajdowcy, jak i amatorzy taplania się w błocie, to każdy z nich ma inny model wyciągarki. Warto zaznaczyć, iż te urządzenia dzielą się na elektryczne, mechaniczne i hydrauliczne. Te pierwsze są napędzane silnikiem wyciągarki, który pobiera prąd z akumulatora. Sprzęt z silnikiem mechanicznym jest montowany na stałe i pobiera moc z napędu samochodu (moment obrotowy wyciągarki wynosi tyle samo, co moment obrotowy silnika pojazdu). Wyciągarki hydrauliczne korzystają z mocy własnego silnika hydraulicznego lub hydrauliki układu wspomagania kierownicy.

A) rajdy terenowe

Najczęściej organizatorzy dzielą uczestników na kilka kategorii, między innymi pod względem zastosowanej wyciągarki (klasa Extrem z elektrykiem i Extrem z wyciągarką mechaniczną). Dla ciężkiego pojazdu terenowego lub zmota biorącego udział w rajdach przeprawowych najlepsze będą wyciągarki mechaniczne lub hydrauliczne. Mają dużą moc i mogą pracować bez przerwy (nie przegrzewają się w trudnych warunkach). Z racji tego, że są oba rozwiązania wymagają uruchomionego silnika, wielu kierowców wyposaża się w dodatkową wyciągarkę elektryczną. Elektryk zamontowany z tyłu przydaje się do asekuracji podczas opuszczania samochodu ze stromego zjazdu. Wtedy znaczenie ma szybkość pracy.

B) turystyka i rekreacja

Do zastosowania amatorskiego, na lekkie rajdy terenowe, zloty i imprezy offroadowe, czy wyjazdy na ryby w zupełności wystarczy wyciągarka elektryczna. Daje ona komfort i pewność, że w razie unieruchomienia pojazdu, uda nam się wyjechać z kłopotu. Bardzo dobrej jakości sprzętem dla takich kierowców są wyciągarki marki Dragon Winch, Escape lub XTR. Produktem z wyższej półki dla wymagających są wyciągarki Superwinch.

Wybierając sprzęt, warto wziąć pod uwagę kilka innych czynników, które mogą wpłynąć na prowadzenie samochodu i ogólny koszt sprzętu, o czym poniżej.

Typowo terenowe – MT

Przeznaczenie: min. 80% teren, max 20% szosa
Opony takie charakteryzują się bardzo agresywnym wzorem bieżnika oraz dużą wytrzymałością. Idealny wybór dla fanów off-road’u i wszystkich, którzy użytkują auto głównie na bezdrożach. MTeki projektowane są tak, aby radziły sobie w błotnych i wodnych przeprawach oraz pokonywały wszelkiego rodzaju przeszkody. Masywne kostki bieżnika oraz duża przestrzeń między nimi ułatwiają samooczyszczanie się opony, co ułatwia np. jazdę po piasku. Typowo terenowe modele przeważnie mają również wzmocnioną ścianę boczną, która obniża ryzyko rozcięcia lub rozdarcia.

Terenowe – AT

Przeznaczenie: 50% teren, 50% szosa
Opony AT budowane są na podstawie opon MT, jednak mają cechy opon szosowych. Agresywny wzór bieżnika i solidna konstrukcja połączona jest mieszanką zapewniającą nam komfort na utwardzonych drogach. Klocki bieżnika uformowane są w taki sposób, aby zmniejszyć poziom hałasu i poprawić zachowanie na mokrej nawierzchni względem opony MT.

Szosowe – HT

Przeznaczenie: min 80% szosa, max 20% teren
Model HT będzie idealnym wyborem dla kierowcy, który zdecydowaną większość czasu spędza na drodze, ale nierzadko ma okazję zjechać poza nią. Częste wypady na ryby, wyjazdy na działkę lub np. kawałek drogi do domu prowadzący przez las. Opony te budowane są już na bazie opon szosowych, ale maja zwiększoną wytrzymałość oraz bieżnik, który pomoże pokonać nam trudniejszy podjazd i nie pozwoli zakopać się na pierwszym lepszym, grząskim gruncie.

Typowo szosowe

Przeznaczenie: 100% szosa
Typowo szosowe opony montujemy najczęściej do samochodów typu SUV, CUV lub terenówek użytkowanych głównie w mieście, gdzie terenowa opona po prostu nie ma najmniejszego sensu. Opony te są najbardziej komfortowe, mają zdecydowanie najlepsze osiągi na suchej i mokrej drodze, ale nie nadają się do jazdy w nawet lekkim terenie, gdyż mają parametry modeli przeznaczonych do samochodów osobowych.